teken bij de hond en kat

Teken zijn kleine spinachtigen. Ze variëren in grootte van een halve tot enkele millimeters. Ze worden zelden groter dan een centimeter. 
De levenscyclus van de teek bestaat uit 4 stadia: het geëmbryoneerde ei en 3 actieve stadia namelijk de larve, de nimf en de volwassen teek. 
Alle actieve stadia hebben bloed nodig als voedingsbron. Wereldwijd zijn er meer dan 850 tekensoorten..

In Europa kennen we de volgende soorten die gevaarlijk zijn voor de hond: Ixodes ricinus, Rhipicephalus sanguineus en  Dermacentor reticulatus. In Nederland komt de Ixodes ricinus het meest voor. Waarnemingen van de andere twee soorten in Nederland nemen toe.Teken zijn het hele jaar door aanwezig. Zodra de temperatuur boven de 5° Celsius komt worden de teken actief. Teken houden zich met name op in hoog gras, struiken en in bosrijke gebieden. Maar komen ook voor in de tuin en op speelterreinen. De teken worden aangetrokken tot warmte en beweging van zoogdieren inclusief honden, katten en mensen. Bij honden en katten zit de teek meestal op de kop, hals en in huidplooien. Wanneer de teek een gastheer heeft gevonden boort hij zijn snuit in de huid en zal pas weer loslaten wanneer de teek klaar is met bloedzuigen.

Teken brengen 3-10 dagen door op uw huisdier
Teken kunnen maanden tot jaren overleven buiten de gastheer. Na de bloedmaaltijd is een vrouwtjesteek in staat duizenden eieren te leggen. Volgezogen ziet zo'n teek eruit als een erwt, terwijl ze er in niet volgezogen toestand als een klein zwart/bruin spinnetje uitzien.

Teken van uw huisdier verwijderen:

  • draag latex handschoenen ter bescherming van u zelf. 
  • Gebruik een speciale tekenpincet, tekenhaakje of tekenlasso om de teek en pas deze op de juiste manier toe.
  • Bij het verwijderen van teken is het belangrijk dat de teek niet wordt geïrriteerd en ook dat er niet in het lichaam van de teek wordt geknepen. Gebruik bijvoorbeeld geen alcohol om de teek te verdoven en houdt geen sigarettenpeuk tegen de teek aan. Alle methoden waarbij de teek wordt geïrriteerd, geven de kans dat de teek juist extra speeksel produceert of de maaginhoud opbraakt, waarin zich ziekteverwekkers zouden kunnen bevinden. 
  • De teek kan het beste bij het kopstuk worden beetgepakt, direct boven de huid waar de teek vastzit, zonder te knijpen in het achterlichaam van de teek. Het is lastig om dat goed te doen met de vingers, vandaar dat teken beter niet met de hand kunnen worden verwijderd.
  • Desinfecteer het bijtwondje na verwijdering van de teek met alcohol 70% of met jodium, en was de handen goed, liefst met desinfecterende zeep. De pincet kan na gebruik in kokend water worden gedesinfecteerd of een teken-verwijderaar op een door de fabrikant aangegeven manier. 
  • Als het wondje na een paar dagen er nog niet rustig uitziet, neem dan contact op met de dierenarts.
  • Ga de teek niet pletten, dit geeft het risico dat ziekteverwekkers uit de teek vrij komen. 
  • Spoel teken ook niet door de wc. 
  • Als je de teek wilt testen op de aanwezigheid van Borrelia of andere mogelijke ziekteverwekkers, bewaar de teek dan in een afsluitend doosje/kokertje o.i.d. 
  • Als je een teek weg wil gooien, gooi dan het (met plakband goed afgesloten) doosje/kokertje buitenshuis bij het vuilnis. Je kan de teek ook tussen dubbelgevouwen plakband doen en dit weggooien. Met plakband kan je ook teken verwijderen die op de huid of op kleding lopen, en het niet goed lukt om de teek met een vinger of een klein voorwerp weg te tikken.

Tekenpreventie bij uw huisdier

De beste manier om uw huisdier te beschermen tegen tekenziekten is het voorkomen van het aanhechten van de teek. Dit kunt u doen door regelmatig, bijvoorbeeld na elke wandeling, op aanwezigheid van teken op uw huisdier te controleren. 
Door het gras en struiken in eigen tuin kort te houden is het minder aantrekkelijk voor teken om zich daar op te houden. 

Het toepassen van een preventieve maandelijkse behandeling met een geschikt tekendodend product is hierbij ten zeerste aangeraden. Zo zijn de ongewenste teken en overdracht van ziekten te vermijden. Er zijn talrijke middelen beschikbaar om uw huisdier te beschermen. Denk hierbij aan pipetten, halsbanden en tabletten. De tabletten hebben hier over het algemeen bij de voorkeur omdat er dan zo min mogelijk van dit middel in het milieu terechtkomt. Als tenminste de ontlasting netjes wordt opgeruimd. 

Let op , niet alle middelen zijn geschikt voor zowel hond als kat! 

Er zijn verschillende middelen verkrijgbaar in onze praktijk. Vraag uw dierenarts of dierenartsassistente welk middel voor uw huisdier het meest geschikt is.